มาลาลา ยูเซฟไซ ผู้ได้รับรางวัลโนเบลที่อายุน้อยที่สุด Malala Yousafzai – Nobel Peace Prize Winner 2014

"In the name of God, The Most Beneficent, The Most Merciful. Honourable UN Secretary General Mr Ban Ki-moon, Respected President General Assembly Vuk Jeremic Honourable UN envoy for Global education Mr Gordon Brown, Respected elders and my dear brothers and sisters; Today, it is an honour for me to be speaking again after a long time. Being here with such honourable people is a great moment in my life.

I don't know where to begin my speech. I don't know what people would be expecting me to say. But first of all, thank you to God for whom we all are equal and thank you to every person who has prayed for my fast recovery and a new life. I cannot believe how much love people have shown me. I have received thousands of good wish cards and gifts from all over the world. Thank you to all of them. Thank you to the children whose innocent words encouraged me. Thank you to my elders whose prayers strengthened me. I would like to thank my nurses, doctors and all of the staff of the hospitals in Pakistan and the UK and the UAE government who have helped me get better and recover my strength.

I fully support Mr Ban Ki-moon the Secretary-General in his Global Education First Initiative and the work of the UN Special Envoy Mr Gordon Brown. And I thank them both for the leadership they continue to give. They continue to inspire all of us to action.

Dear brothers and sisters, do remember one thing. Malala Day is not my day. Today is the day of every woman, every boy and every girl who have raised their voice for their rights. There are hundreds of Human rights activists and social workers who are not only speaking for human rights, but who are struggling to achieve their goals of education, peace and equality. Thousands of people have been killed by the terrorists and millions have been injured. I am just one of them. So here I stand.... one girl among many.

I speak - not for myself, but for all girls and boys. I raise up my voice - not so that I can shout, but so that those without a voice can be heard. Those who have fought for their rights: Their right to live in peace. Their right to be treated with dignity. Their right to equality of opportunity. Their right to be educated. Dear Friends, on the 9th of October 2012, the Taliban shot me on the left side of my forehead. They shot my friends too. They thought that the bullets would silence us. But they failed. And then, out of that silence came, thousands of voices. The terrorists thought that they would change our aims and stop our ambitions but nothing changed in my life except this: Weakness, fear and hopelessness died. Strength, power and courage was born. I am the same Malala. My ambitions are the same. My hopes are the same. My dreams are the same.

Dear sisters and brothers, I am not against anyone. Neither am I here to speak in terms of personal revenge against the Taliban or any other terrorists group. I am here to speak up for the right of education of every child. I want education for the sons and the daughters of all the extremists especially the Taliban.

I do not even hate the Talib who shot me. Even if there is a gun in my hand and he stands in front of me. I would not shoot him. This is the compassion that Ihave learnt from Muhammad-the prophet of mercy, Jesus christ and Lord Buddha. This is the legacy of change that I have inherited from Martin Luther King, Nelson Mandela and Muhammad Ali Jinnah. This is the philosophy of non-violence that I have learnt from Gandhi Jee, Bacha Khan and Mother Teresa. And this is the forgiveness that I have learnt from my mother and father. This is what my soul is telling me, be peaceful and love everyone.

Dear sisters and brothers, we realise the importance of light when we see darkness. We realise the importance of our voice when we are silenced. In the same way, when we were in Swat, the north of Pakistan, we realised the importance of pens and books when we saw the guns. The wise saying, "The pen is mightier than sword" was true. The extremists are afraid of books and pens. The power of education frightens them. They are afraid of women. The power of the voice of women frightens them. And that is why they killed 14 innocent medical students in the recent attack in Quetta. And that is why they killed many female teachers and polio workers in Khyber Pukhtoonkhwa and FATA. That is why they are blasting schools every day. Because they were and they are afraid of change, afraid of the equality that we will bring into our society.

I remember that there was a boy in our school who was asked by a journalist, "Why are the Taliban against education?" He answered very simply. By pointing to his book he said, "A Talib doesn't know what is written inside this book." They think that God is a tiny, little conservative being who would send girls to the hell just because of going to school.

The terrorists are misusing the name of Islam and Pashtun society for their own personal benefits. Pakistan is peace-loving democratic country. Pashtuns want education for their daughters and sons. And Islam is a religion of peace, humanity and brotherhood. Islam says that it is not only each child's right to get education, rather it is their duty and responsibility.

Honourable Secretary General, peace is necessary for education. In many parts of the world especially Pakistan and Afghanistan; terrorism, wars and conflicts stop children to go to their schools. We are really tired of these wars. Women and children are suffering in many parts of the world in many ways. In India, innocent and poor children are victims of child labour. Many schools have been destroyed in Nigeria. People in Afghanistan have been affected by the hurdles of extremism for decades. Young girls have to do domestic child labour and are forced to get married at early age. Poverty, ignorance, injustice, racism and the deprivation of basic rights are the main problems faced by both men and women.

Dear fellows, today I am focusing on women's rights and girls' education because they are suffering the most. There was a time when women social activists asked men to stand up for their rights. But, this time, we will do it by ourselves. I am not telling men to step away from speaking for women's rights rather I am focusing on women to be independent to fight for themselves. Dear sisters and brothers, now it's time to speak up.

So today, we call upon the world leaders to change their strategic policies in favour of peace and prosperity. We call upon the world leaders that all the peace deals must protect women and children's rights. A deal that goes against the dignity of women and their rights is unacceptable. We call upon all governments to ensure free compulsory education for every child all over the world. We call upon all governments to fight against terrorism and violence, to protect children from brutality and harm. We call upon the developed nations to support the expansion of educational opportunities for girls in the developing world. We call upon all communities to be tolerant - to reject prejudice based on cast, creed, sect, religion or gender. To ensure freedom and equality for women so that they can flourish. We cannot all succeed when half of us are held back. We call upon our sisters around the world to be brave - to embrace the strength within themselves and realise their full potential.

Dear brothers and sisters, we want schools and education for every child's bright future. We will continue our journey to our destination of peace and education for everyone. No one can stop us. We will speak for our rights and we will bring change through our voice. We must believe in the power and the strength of our words. Our words can change the world. Because we are all together, united for the cause of education. And if we want to achieve our goal, then let us empower ourselves with the weapon of knowledge and let us shield ourselves with unity and togetherness.

Dear brothers and sisters, we must not forget that millions of people are suffering from poverty, injustice and ignorance. We must not forget that millions of children are out of schools. We must not forget that our sisters and brothers are waiting for a bright peaceful future. So let us wage a global struggle against illiteracy, poverty and terrorism and let us pick up our books and pens. They are our most powerful weapons. One child, one teacher, one pen and one book can change the world. Education is the only solution. Education First"

เรียน ท่านเลขาธิการสหประชาชาติ บัน คี มุน ประธานที่เคารพแห่งสมัชชาใหญ่แห่งสหประชาชาติ วุค เจเรมิค ทูตพิเศษแห่งสหประชาชาติเพื่อการศึกษาทั่วโลก กอร์ดอน บราวน์ ทุกท่านที่เคารพ และพี่น้องทุกคนของข้าพเจ้า: ขอสันติภาพจงมีแด่ทุกท่าน

วันนี้เป็นเกียรติของข้าพเจ้าอย่างยิ่งที่ได้พูดอีกครั้งหลังจากเวลาผ่านไปนานการได้มาอยู่ที่นี่ต่อหน้าท่านผู้มีเกียรติทุกคนนับเป็นช่วงเวลาที่ยอดเยี่ยมในชีวิต และข้าพเจ้ายังรู้สึกได้รับเกียรติอีกด้วยที่วันนี้ได้สวมใส่ผ้าคลุมไหล่ของบานาเซียร์ บุตโต (อดีตนายกรัฐมนตรีปากีสถาน) ข้าพเจ้าไม่รู้ว่าควรจะเริ่มพูดตรงไหนดี ไม่รู้ว่าคนจะคาดหวังให้ข้าพเจ้าพูดอะไรบ้าง แต่อย่างแรกขอขอบคุณพระเจ้าที่ได้สร้างเราขึ้นมาอย่างเท่าเทียมกันและขอขอบคุณทุกคนที่ช่วยภาวนาให้ข้าพเจ้าฟื้นตัวขึ้นได้อย่างรวดเร็วและสำหรับชีวิตใหม่ ข้าพเจ้าไม่อยากเชื่อเลยว่าทุกคนได้แสดงความรักที่มีต่อข้าพเจ้ามากเพียงใด ข้าพเจ้าได้รับการ์ดอวยพรเป็นพันๆ ใบและของขวัญจากทั่วโลก ขอขอบคุณสำหรับทุกอย่าง ขอบคุณเด็กๆ ทุกคนที่คำพูดของพวกเขาได้ให้กำลังใจข้าพเจ้า ขอขอบคุณผู้ใหญ่ที่ช่วยภาวนาให้ข้าพเจ้าเข้มแข็งขึ้น ขอขอบคุณพยาบาล คุณหมอ และเจ้าหน้าที่โรงพยาบาลทุกคนในปากีสถาน อังกฤษ และสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ ที่ช่วยให้ข้าพเจ้าดีขึ้นและฟื้นฟูกำลังวังชาของข้าพเจ้า

ข้าพเจ้าสนับสนุนเลขาธิการสหประชาชาติ บัน คี มุน อย่างเต็มที่สำหรับโครงการการริเริ่มการศึกษาทั่วโลก และงานด้านการศึกษาทั่วโลกของทูตพิเศษยูเอ็นกอร์ดอน บราวน์ และประธานสมัชชาใหญ่ยูเอ็น วุค เจเรมิค ข้าพเจ้าขอขอบคุณความเป็นผู้นำของท่านที่ยังคงมีเรื่อยมา มันเป็นแรงบันดาลใจสำหรับพวกเราทุกคนในการทำงาน และสำหรับพี่น้องทุกคน จำไว้หนึ่งอย่างว่า วันมาลาล่า ไม่ใช่วันของข้าพเจ้า แต่เป็นวันของผู้หญิงทุกคน เด็กผู้ชายและเด็กผู้หญิงทุกคนที่ส่งเสียงสู้เพื่อสิทธิของพวกเขาเอง

มีนักเคลื่อนไหวเพื่อสิทธิมนุษยชนและคนทำงานด้านสังคมหลายร้อยคน ที่มิได้ลุกขึ้นสู้เพื่อสิทธิของตัวเองเท่านั้น แต่ต่อสู้เพื่อบรรลุเป้าหมายของการสร้างสันติภาพ การศึกษา และความเท่าเทียม มีคนหลายพันคนถูกผู้ก่อการร้ายฆ่าและบาดเจ็บอีกหลายล้านคน ข้าพเจ้าเป็นเพียงหนึ่งคนในนั้น ข้าพเจ้ายืนอยู่ตรงนี้ เป็นเพียงเด็กหญิงผู้หนึ่งจากหลายๆคน ข้าพเจ้ามิได้พูดเพื่อตัวเองเท่านั้นแต่เพื่อให้ได้ยินคนที่ไม่มีเสียงด้วย คนเหล่านั้นที่ได้ต่อสู้เพื่อสิทธิของเขา สิทธิในการอยู่ในสันติภาพ สิทธิที่จะได้รับการปฏิบัติอย่างมีศักดิ์ศรี สิทธิเรื่องความเท่าเทียมด้านโอกาส สิทธิในการได้รับการศึกษา

เมื่อวันที่ 9ตุลาคม2012กลุ่มตาลิบันได้ยิงข้าพเจ้าที่ศีรษะข้างซ้าย พวกเขายังยิงเพื่อนของข้าพเจ้าด้วย พวกเขาคิดว่ากระสุนจะทำให้เราเงียบเสียงได้ แต่พวกเขาล้มเหลว และจากความเงียบงันนั้นยิ่งมีเสียงนับพันก่อเกิดขึ้น พวกก่อการร้ายคิดว่าจะทำให้ข้าพเจ้าเปลี่ยนเป้าหมายและหยุดความตั้งใจได้ แต่ไม่มีอะไรเปลี่ยนไปในชีวิตของข้าพเจ้าเลย ยกเว้นว่า ความอ่อนแอ ความกลัว และความสิ้นหวังได้ตายลงไป แต่ความเข้มแข็ง พลัง และความกล้าหาญได้เกิดขึ้นมาใหม่ ข้าพเจ้ายังเป็นมาลาล่าคนเดิม ความตั้งใจของข้าพเจ้ายังคงเหมือนเดิม ความหวังของข้าพเจ้ายังเหมือนเดิม และความฝันของข้าพเจ้าก็ยังคงเหมือนเดิม

พี่น้อง ข้าพเจ้ามิได้ต่อต้านใครและข้าพเจ้าก็มิได้มาพูดตรงนี้จากความอยากแก้แค้นส่วนตัวต่อกลุ่มตาลีบันหรือกลุ่มก่อการร้ายอื่นๆ ข้าพเจ้ามาพูดที่นี่เพื่อสิทธิในการเข้าถึงการศึกษาสำหรับเด็กทุกคน ข้าพเจ้าต้องการให้ลูกหลานของตาลีบันและกลุ่มก่อการร้าย.กลุ่มสุดขั้วอื่นๆ.ได้รับการศึกษาเช่นเดียวกัน ข้าพเจ้าไม่รู้สึกเกลียดตาลีบันผู้ที่ยิงข้าพเจ้าเลยด้วยซ้ำ

ถึงแม้หากข้าพเจ้ามีปืนอยู่ในมือ และเขายืนอยู่หน้าข้าพเจ้า ข้าพเจ้าก็จะไม่ยิงเขา นี่เป็นความเห็นอกเห็นใจเพื่อนมนุษย์ที่ข้าพเจ้าได้เรียนรู้จากศาสดามูฮัมหมัด ผู้สั่งสอนเรื่องความเมตตา พระเยซู และพระพุทธเจ้าก็เช่นเดียวกัน นี่เป็นหนึ่งตำนานการเปลี่ยนแปลงที่ข้าพเจ้าได้รับมาจาก มาร์ติน ลูเธอร์ คิง เนลสัน แมนเดลา และโมฮัมเหม็ด อาลี จินนาห์ นี่เป็นปรัชญาของสันติวิธีที่ฉันเรียนรู้มาจากคานธี บาชา คาห์น และแม่ชีเทเรซ่า นี่เป็นการให้อภัยที่ฉันได้เรียนรู้มาจากบิดาและมารดาของข้าพเจ้า นี่คือสิ่งที่จิตวิญญาณของข้าพเจ้าบอกตัวเอง ให้มีความสันติและความรักต่อทุกคน

พี่น้อง เราเห็นความสำคัญของแสงสว่างเมื่อเรามองเห็นความมืดมน เราเห็นความสำคัญของเสียงเมื่อเราถูกทำให้เงียบงัน เช่นเดียวกัน เมื่อเราอยู่ในเขตสวาต ตอนเหนือของปากีสถาน เราเห็นความสำคัญของปากกาและหนังสือเมื่อเราเห็นปืน มีคำพูดที่กล่าวว่า "ด้ามปากกาทรงพลังกว่าดาบ" มันเป็นเช่นนั้นจริงๆ กลุ่มสุดขั้วกลัวหนังสือและปากกาพลังของการศึกษาทำให้เขาหวาดกลัว พวกเขาหวาดกลัวผู้หญิง พลังของเสียงผู้หญิงทำให้พวกเขาหวาดกลัว.นั่นคือเหตุผลว่าเหตุใดพวกเขาถึงฆ่านักเรียนบริสุทธิ  14 คนในการโจมตีเมื่อเร็วๆ นี้ที่เควตตาว่าทำไมเขาถึงสังหารครูผู้หญิงว่าทำไมพวกเขาถึงปาระเบิดใส่โรงเรียนทุกๆ วัน เพราะพวกเขากลัวความเปลี่ยนแปลงและความเท่าเทียมที่เราจะนำมาสู่สังคมของเรา และเรายังจำได้ว่าครั้งหนึ่งมีนักข่าวถามเด็กชายคนหนึ่งในโรงเรียนว่า"ทำไมพวกตาลีบันถึงต่อต้านการศึกษา"เขาตอบอย่างเรียบง่ายด้วยการชี้ไปที่หนังสือและตอบว่า "พวกตาลีบันไม่รู้ว่าในหนังสือมีอะไรเขียนอยู่"

พวกเขาคิดว่า พระเจ้าเป็นคนเล็กๆ อนุรักษ์นิยมแคบๆ ที่จะเอาปืนยิงใส่คนที่ไปโรงเรียน พวกก่อการร้ายเหล่านี้ใช้ชื่ออิสลามในทางผิดๆ เพื่อรับใช้ประโยชน์ของตัวเอง ปากีสถานเป็นประเทศที่รักสันติภาพและเป็นประชาธิปไตย พวกชนเผ่าพัชตุนก็อยากให้ลูกสาวลูกชายของเขาได้รับการศึกษา อิสลามเป็นศาสนาแห่งสันติภาพ มนุษยชาติและภราดรภาพ อิสลามบอกว่าเป็นหน้าที่และความรับผิดชอบที่ต้องให้เด็กทุกคนได้รับการศึกษา สันติภาพเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการศึกษา ในหลายๆ แห่งของโลกนี้ โดยเฉพาะในปากีสถานและอัฟกานิสถาน การก่อการร้าย สงคราม และความขัดแย้ง ต่างเป็นอุปสรรคไม่ให้เด็กๆ สามารถไปโรงเรียนได้ เราเหนื่อยกับสงครามเหล่านี้มาก มีผู้หญิงและเด็กทนทุกข์กำลังทรมานจากหลายๆ อย่างในหลายส่วนของโลก ในอินเดีย เด็กๆ ผู้บริสุทธิ์และยากจนตกเป็นเหยื่อของการใช้แรงงานเด็ก โรงเรียนหลายแห่งในไนจีเรียถูกทำลาย ผู้คนในอัฟกานิสถานได้รับผลกระทบจากกลุ่มสุดขั้ว เด็กผู้หญิงต้องทำงานใช้แรงงานในบ้าน และถูกบังคับให้แต่งงานตั้งแต่อายุยังน้อย ทั้งความยากจน ความไม่รู้ ความอยุติธรรม การเหยียดเชื้อชาติ และการละเมิดสิทธิขั้นพื้นฐานต่างเป็นปัญหาหลักๆ ที่ทั้งชายและหญิงต้องเผชิญ

วันนี้ ข้าพเจ้าเน้นเรื่องสิทธิผู้หญิงและการศึกษาของเด็ก เพราะพวกเขาทนทุกข์ที่สุด แต่ก่อนนักเคลื่อนไหวผู้หญิงจะขอให้ผู้ชายช่วยลุกขึ้นยืนและช่วยต่อสู้เพื่อสิทธิของพวกเขา แต่ตอนนี้เราจะทำด้วยตัวเอง ข้าพเจ้าไม่ได้บอกให้ผู้ชายถอยจากการพูดเรื่องสิทธิผู้หญิง แต่ข้าพเจ้ามุ่งเน้นให้ผู้หญิงเป็นอิสระและต่อสู้เพื่อตนเอง ฉะนั้น พี่สาวและพี่ชาย ตอนนี้เป็นเวลาที่เราต้องลุกขึ้นยืน เราเรียกร้องให้ผู้นำโลกเปลี่ยนยุทธศาสตร์นโยบายที่จะนำไปสู่สันติภาพและความรุ่งเรือง เราเรียกร้องให้การเจรจาตกลงต่างๆ ต้องเป็นไปเพื่อพิทักษ์สิทธิของสตรีและเด็ก และข้อตกลงที่ขัดต่อสิทธิสตรีเป็นเรื่องที่ยอมรับไม่ได้

เราเรียกร้องต่อรัฐบาลทุกแห่งให้รับรองว่าจะจัดการศึกษาภาคบังคับที่ฟรีทั่วโลกสำหรับเด็กทุกคน เราเรียกร้องให้รัฐบาลทุกแห่งต่อสู้กับการก่อการร้ายและการใช้ความรุนแรง ให้พิทักษ์เด็กๆ จากความทารุณและภัยอันตราย เราเรียกร้องประเทศที่พัฒนาแล้ว ให้สนับสนุนการขยายโอกาสทางการศึกษาสำหรับเด็กผู้หญิงในประเทศที่กำลังพัฒนา เราเรียกร้องให้ชุมชนทุกแห่งมีความอดทนอดกลั้น ปฏิเสธอคติที่เกิดจากชนชั้น เผ่า กลุ่ม สีผิว ศาสนา หรือวาระเพื่อสร้างเสรีภาพและความเท่าเทียมให้ผู้หญิงเพื่อพวกเขาจะได้เจริญรุ่งเรือง พวกเราไม่สามารถสำเร็จได้หากครึ่งหนึ่งของเรายังคงถูกรั้งท้าย เราเรียกร้องไปยังพี่สาวน้องสาวทั่วโลกให้กล้าหาญ น้อมรับความแข็งแกร่งภายในตนและใช้ศักยภาพของตนเองที่มีอย่างเต็มที่

พี่ชายและพี่สาวทุกคน เราต้องการให้มีโรงเรียนและการศึกษาสำหรับอนาคตที่สดใสของเด็กทุกคน เราจะยังคงเดินทางต่อไปเพื่อให้ถึงเป้าหมายแห่งสันติภาพและการศึกษา ไม่มีใครจะหยุดยั้งเราได้ เราจะส่งเสียงเพื่อสิทธิของเราและเราจะนำการเปลี่ยนแปลงที่มาจากเสียงของเราเอง เราเชื่อในพลังและอำนาจของคำพูด คำพูดของเราสามารถเปลี่ยนแปลงโลกทั้งใบได้ เพราะเรารวมพลังเพื่อการต่อสู้เรื่องการศึกษา และหากเราต้องการบรรลุเป้าหมายก็ต้องให้เราติดอาวุธทางปัญญา และใช้ความเป็นเอกภาพและเป็นอันหนึ่งอันเดียวเป็นเกราะป้องกัน

พี่ชายและพี่สาวทุกคน เราต้องไม่ลืมว่าคนอีกหลายล้านคนกำลังทนทุกข์จากความยากจน ความไม่เท่าเทียมกันและความไม่รู้ เราต้องไม่ลืมว่ามีเด็กหลายล้านคนที่ไม่ได้เรียนหนังสือ เราต้องไม่ลืมว่ามีพี่สาวพี่ชายอีกมากที่กำลังรออนาคตที่สดใสและสันติ

ฉะนั้นขอให้เราร่วมกันต่อสู้กับการไม่รู้หนังสือ ความยากจน และการก่อการร้าย ให้เราหยิบหนังสือ ปากกาของเราขึ้นมา มันเป็นอาวุธที่ทรงพลังที่สุด เด็กหนึ่งคน ครูหนึ่งคน หนังสือหนึ่งเล่ม และปากกาหนึ่งด้ามสามารถเปลี่ยนโลกได้ การศึกษาเป็นวิธีแก้ปัญหาทางเดียว การศึกษาต้องมาก่อน ขอบคุณค่ะ

เยี่ยมบ้านนางธนิดา จารุวัชราดล Visit and Interview for Start-up Grant Application – Tanida Jaruwatcharadol

เมื่อวันที่ 14 ตุลาคม 2557มูลนิธิทิสโก้ได้ไปเยี่ยมบ้านนางธนิดา จารุวัชราดล ปัจจุบันนางธนิดาเป็นขายอาหาร โดยใช้บริเวณหน้าบ้านเป็นพื้นที่ขาย ตอนช่วงเช้าจะขายโจ๊กหมู ช่วงเที่ยงจะขายผัดไทจนถึงประมาณ16:00น.ขายเป็นประจำทุกวัน ลูกค้าส่วนใหญ่เป็นผู้ที่อาศัยอยู่ในซอยนั้น ซึ่งมีทั้งที่พักอาศัย โรงงานและร้านค้ามากมาย
นางธนิดาต้องการขอรับการสนับสนุนเป็นอุปกรณ์ประกอบอาหาร เช่น หม้อ     ชุดเตาแก๊ส ฯลฯ รวมถึงกันสาดผ้าใบไว้กันฝน เพราะเมื่อใดที่ฝนตก จะไม่สามารถประกอบอาหารได้เลย และจะขาดรายได้ทันที

หลังจากนี้มูลนิธิฯ จะพิจารณาว่าจะมอบทุนประกอบอาชีพแก่นางธนิดาหรือไม่

On Oct 14, TISCO Foundation team visited Tanida Jaruwatcharadol for more information for her start-up grant application. She needs support of cooking utensils and such for her Congee and Padthai vending trolley.

มอบทุนประกอบอาชีพ นางบุญวงค์ ด้วงสูงเนิน Start-up Grant Donation – Boonwong Duangsoonnoen

เมื่อวันที่ 2 ตุลาคม 2557 มูลนิธิทิสโก้ได้มอบทุนประกอบอาชีพให้กับนางบุญวงค์ ด้วงสูงเนิน  เป็นรถเข็นขนาดใหญ่ และอุปกรณ์ประกอบอาหาร เช่น หม้อ เตาแก๊ส ถาด ทัพพี เป็นต้น รวมทั้งสิ้นเป็นเงิน 7,000 บาท

นางบุญวงค์ ประกอบอาชีพเป็นแม่ค้าขายอาหารอีสานหลายอย่าง เช่น ส้มตำ    ไก่ย่าง ต้มแซ่บ เป็นต้น บางวันอาจจะมีอาหารอื่นๆ เพิ่มเข้ามาด้วย เช่น ตำมะม่วง เป็นต้น ทุกเช้า จะต้องตื่นตั้งแต่ตีสี่เพื่อไปซื้อวัตถุดิบที่ตลาดวัดกลาง แล้วจึงรีบกลับมาเตรียมอาหารสำหรับขายที่บ้าน จนถึงประมาณ 11 โมงจึงได้ออกไปขายหน้าเดอะมอลล์ท่าพระ จนถึงประมาณสี่โมงทุกวัน ต้องเสียค่าเช่าที่เดือนละ 1,800 บาท แต่นางบุญวงค์ก็ยังทำรายได้ต่อวันได้เพียงพอสำหรับค่าเช่าที่ และยังพอมีกำไรเหลือเป็นค่าใช้จ่ายอื่นๆ และเก็บออมด้วย

รถเข็นและอุปกรณ์ประกอบอาหารใหม่นี้ จะช่วยให้นางบุญวงค์ สามารถประกอบอาหารได้เร็วขึ้น มากขึ้น และเคลื่อนย้ายได้อย่างสะดวกรวดเร็วมากขึ้น

On 2 Oct, TISCO Foundation donated a vending trolley and kitchen utensils to Boonwong Duangsoonnoen, value 7,000 Baht. This donation will help her cook food faster. Boonwong sells food at the front of The Mall Tha Pra. She has to pay a rent for 1,200 Baht per month. But, she's able to make enough revenue to cover the renting fee and for profits to cover other household expenses.

เยี่ยมบ้านผู้ขอทุนประกอบอาชีพ จ.ลพบุรี Start-up Grants Applicants in Lopburi

เมื่อวันที่10ตุลาคม 2557 ทีมมูลนิธิทิสโก้ได้ไปเยี่ยมนางเจ๊ก เบ้าหิรัญ และนางสาวบุปผา แซ่ลิ้ม ที่ อ.ชัยบาดาล จ.ลพบุรี เพื่อสัมภาษณ์ขอข้อมูลเพิ่มเติมสำหรับพิจารณามอบทุนประกอบอาชีพ

ปัจจุบัน นางเจ๊ก อายุ 71 ปี มีอาชีพรับจ้างซักรีดเสื้อผ้า ลูกค้าส่วนใหญ่เป็นชาวบ้านในละแวกนั้น คิดค่าซักรีดเป็นรายเดือน เดือนละ 200 บาท ลูกค้าสามารถส่งเสื้อผ้ามาซักจำนวนเท่าไรก็ได้ นางเจ๊กกล่าวว่า เจ้าอื่นคิดราคา 400-500 บาท ต่อเดือน แต่ตนไม่สามารถขึ้ราคาให้เท่าเจ้าอื่นได้ เพราะไม่มีบริการรับส่งเหมือนเจ้าอื่น แต่ราคาเท่านี้ก็สามารถอยู่ได้ เพราะไม่มีภาระอะไรมาก ส่วนใหญ่เป็นค่ากินอยู่ทั่วไป ค่าน้ำค่าไฟ บ้านและที่ดินที่อยู่ก็เป็นของตนเอง ลูกหลานก็แยกไปมีครอบครัวแล้ว เรื่องเจ็บป่วยก็มีบ้าง แต่สามารถใช้สิทธิ์บัตรทอง ทำให้ไม่มีค่าใช้จ่ายในส่วนนี้มากนัก สำหรับการสนับสนุนจากมูลนิธิทิสโก้นั้น นางเจ๊ก ต้องการขอเครื่องซักผ้า เตารีด และอุปกรณ์อื่นๆ เพราะเครื่องที่ใช้อยู่เก่ามากแล้ว เสียบ่อย ต้องให้ช่างมาซ่อม

ส่วนนางสาวบุปผา แซ่ลิ้ม อายุ 61 ปี ปัจจุบันมีอาชีพขายอาหารตามสั่ง ทำร่วมกับลูกชายวัย 40 ปี   นางสาวบุปผาจะเริ่มเตรียมของตั้งแต่ช่วงสายๆ ซึ่งถ้ามีใครสั่งอาหารก็จะทำขายด้วย จนถึงเวลาประมาณ 15:00 น. ทั้งนางสาวบุปผาและลูกชายก็จะเข็นรถออกไปขายอาหารที่ตลาดลำนารายณ์ ขายจนถึงเวลาประมาณ 22:00 น. ได้กำไรวันละ 400-600 บาท แต่เงินที่ได้ก็ต้องนำไปใช้หนี้นอกระบบทั้งหมด ซึ่งตอนนี้ยังเหลืออยู่อีกประมาณ 10,000 บาท นางสาวบุปผา ต้องการขอตู้สำหรับใส่อาหารใหม่ กระติกน้ำแข็งสำหรับแช่ของสด ชุดโต๊ะเก้าอี้ ฯลฯ เพื่อใช้ในกิจการขายอาหารตามสั่ง

หลังจากนี้ กรรมการมูลนิธิจะพิจารณาว่าจะมอบทุนสนับสนุนอุปกรณ์ประกอบอาชีพให้กับทั้งสองรายนี้หรือไม่

On October 10, 2014, TISCO Foundation team visited Mrs.Jhek Baohiran and Ms.Bubpha Saelim, Lopburi, to interview for more information. Both of them are requesting for start-up grants from the foundation.

Mrs.Jhek is now 71 years old. She has a small laundry business which serves villagers around the village. She charges per customer 200 Baht per month for unlimited load. She said that other laundry service vendors charge 400-500 Baht per month. But she is unable to increase the price to meet that level because she doesn’t have delivery service like others. Nonetheless, she believes that 200 Baht per customer per month is fine because she doesn’t have big expenditures.The house and the land that she’s living in belong to her. She doesn’t have any debts. Her children are no longer dependant on her. She has to visit the doctor from time to time for her diabetes, but the expenses are covered by the social welfare. What she is requesting from the foundation includes a new laundry machine, an iron, etc.

Ms.Bubpha Saelim is now 61 years old. She works with her son, 40 years old, to sell food. She starts working late morning to prepare raw ingredients, etc. Then, she and her son will take the vending trolley to the market and sell food until around 10 pm. They can make about 400-600 Baht for profits. But this money goes to pay debts that they have with a loan shark.

For the next step, TISCO Foundation committee will review these two cases whether to approve the start-up grants or not.

พบนักสังคมสงเคราะห์รพ.พระนั่งเกล้า Meeting with Social Welfare Team at Pranangklao Hospital

เมื่อวันที่ 21 สิงหาคม 2557 ทีมมูลนิธิทิสโก้ได้เข้าพบนักสังคมสงเคราะห์แผนกสวัสดิการสังคม โรงพยาบาลพระนั่งเกล้า เพื่อประชาสัมพันธ์โครงการมอบทุนประเภทต่างๆ และเรียนรู้สถานการณ์และความท้าทายในด้านการรักษาพยาบาล โดยมีคุณสมปอง มิลินทานนท์ หัวหน้าแผนกฯ เป็นผู้ให้ข้อมูล

สำหรับรพ.พระนั่งเกล้านั้น ปัญหาหลักที่พบก็คงหนีไม่พ้นเรื่องผู้ป่วยที่เป็นแรงงานต่างด้าว ซึ่งไม่ต่างจากโรงพยาบาลรัฐแห่งอื่นๆ บางส่วนเป็นแรงงานที่ผิดกฎหมาย บางส่วนมีเอกสารรับรองครบถ้วน แต่นายจ้างไม่รับผิดชอบ และมีผู้ป่วยอีกบางส่วนที่เป็นคนไทย แต่ไม่มีชื่อในทะเบียนราษฎร์ ไม่มีเลขบัตรประชาชน 13 หลัก แต่ทางโรงพยาบาลก็ต้องรักษาผู้ป่วยทุกกลุ่มอยู่แล้ว เพราะทำงานตามหลักมนุษยธรรม ในปีหนึ่งๆ โรงพยาบาลจะต้องรับภาระค่าใช้จ่ายในส่วนนี้หลายล้านบาท เฉพาะในปี 2557 จากเดือนมกราคมจนถึงแค่เดือนกรกฎาคม มีค่าใช้จ่ายไปแล้วกว่า 5 ล้านบาท

ส่วนผู้ป่วยที่เป็นคนไทย สัญชาติไทย มีบัตรประชาชนปกติ จะสามารถใช้สิทธิ์ประกันสังคม หรือถ้าไม่มีก็จะใช้สิทธิ์บัตรทองได้ ซึ่งปัจจุบันนี้ความคุ้มครองการรักษาพยาบาลต่างๆ ครอบคลุมมากขึ้น ผู้ป่วยได้รับประโยชน์จากสวัสดิการสังคมส่วนนี้ และสามารถลดค่าใช้จ่ายได้อย่างมาก ดังนั้น ค่าใช้จ่ายที่ผู้ป่วยในกลุ่มนี้ส่วนใหญ่จึงเป็นเรื่องของการเดินทาง และค่ารักษาพยาบาลอื่นๆ ที่สวัสดิการสังคมไม่ครอบคลุม ซึ่งตรงนี้มูลนิธิทิสโก้น่าจะสามารถให้ความช่วยเหลือได้

นอกจากนี้ ทางแผนกสวัสดิการสังคมยังมีกิจกรรมอื่นๆ เช่น ลงพื้นที่ตรวจเยี่ยมผู้ป่วยสัปดาห์ละ 1 ครั้งโดยเฉลี่ยเพื่อประเมินโรค ทำกายภาพบำบัด ให้ความรู้ในการดูแลรักษาพยาบาลแก่สมาชิกครอบครัวของผู้ป่วย เป็นต้น และยังมีกิจกรรมรับบริจาคของเพื่อนำมาจัดสรรให้กับผู้ป่วยและครอบครัวที่ขาดแคลน รวมไปถึงการลงพื้นที่ให้ความรู้ด้านกฎหมายสวัสดิการสังคมแก่บุคคลทั่วไป กฎหมายคุ้มครองผู้เยาว์ที่ถูกทารุณกรรม และแก่กลุ่มวัยรุ่นเพื่อป้องกันการตั้งครรภ์ก่อนวัยอันควร ซึ่งข้อมูลที่คุณสมปองให้มานั้น คือ มีผู้ที่ตั้งครรภ์ในวัยที่ไม่พร้อมถึงเดือนละ 40 รายโดยเฉลี่ย หากเราไม่หยุดยั้งสิ่งเหล่านี้ สังคมไทยคงจะต้องเจอปัญหาที่ตามมาอีกมากมาย

TISCO Foundation visited the social welfare team at Pranangklao Hospital to learn about situations and challenges in medical care area.  The head of social welfare team, Sompong Milintanon, shared with us that their challenges were not different from what other hospitals are facing, ie. illegal immigrants, undocumented persons and teen pregnancies.  In the last issue, Sompong said that there were about 40 young women, younger than 20 years old, identified in a month on average.

มอบทุนรักษาพยาบาล ศศิวิมล ประดับมุข Medical Grant Handover for Sasiwimol Pradapmuk

เมื่อวันที่ 9 ตุลาคม 2557 มูลนิธิทิสโก้ได้มอบทุนรักษาพยาบาลให้กับนางสาว     ศศิวิมล ประดับมุข  เป็น wheelchair ไฟฟ้าและแผ่นเจลรองนั่งกันแผลกดทับ รงมมูลค่าประมาณ 40,000 บาท

On 9 Oct, TISCO Foundation donated an electric wheelchair and a gel cushion, value approximately 40,000 Baht to Sasiwimol Pradapmuk.

เยี่ยมโรงเรียนอาชีวะพระมหาไถ่ หนองคาย Visit to the Mahatai Vocational School in Nongkai

เมื่อวันที่ 25 กันยายน 2557 ที่ผ่านมา ทีมมูลนิธิทิสโก้ได้มีโอกาสไปเยี่ยมโรงเรียนอาชีวะพระมหาไถ่ จังหวัดหนองคาย ได้รับการต้อนรับอย่างดีจากคณะผู้บริหาร และได้เรียนรู้เกี่ยวกับโครงการต่างๆ ภายใต้มูลนิธิพระมหาไถ่และมูลนิธิคุณพ่อเรย์ ซึ่งสำคัญและน่าสนใจเป็นอย่างยิ่ง

โรงเรียนอาชีวะพระมหาไถ่ หนองคาย รับนักศึกษาอายุ 15 – 40 ปีที่มีความพิการทางการเคลื่อนไหว ได้รูปแบบการจัดสร้างและการบริหารมาจากโรงเรียนอาชีวะพระมหาไถ่พัทยา ซึ่งเป็นที่ตั้งของมูลนิธิพระมหาไถ่เพื่อการพัฒนาคนพิการและมูลนิธิคุณพ่อเรย์ โรงเรียนอาชีวะแห่งนี้ประสบความสำเร็จอย่างสูงในการสร้างเสริมทักษะการทำงานให้แก่เยาวชนผู้พิการให้สามารถออกไปทำงานในหน่วยงานภายนอกได้อย่างเท่าเทียมกับคนปกติ หลักสูตรที่โดดเด่นของสถาบันนี้คือ computer programming และที่เกี่ยวกับด้านเทคโนโลยีสารสนเทศทั้งหลาย ซึ่งคุณพ่อดร.พิชาญ ใจเสรี (ประธานมูลนิธิพระมหาไถ่ฯ) ถึงกับยืนยันเองว่าผู้ที่จบหลักสูตรนี้ได้ไม่ธรรมดา แต่เก่งกว่าผู้ที่จบปริญญาตรีเสียอีก มูลนิธิพระมหาไถ่ฯ จึงได้ขยายโครงการนี้มาสู่จ.หนองคาย และมุ่งหมายให้เป็นวิทยาลัยระดับอาชีวศึกษาสำหรับผู้พิการ และเป็นศูนย์ให้ความช่วยเหลือผู้พิการในพื้นที่ Mekhong Sub-region เลยทีเดียว และในอนาคตจะขยายไปยังพื้นที่ภาคเหนือด้วย นี่แสดงถึงวิสัยทัศน์อันยาวไกล การไม่ยอมหยุดนิ่งอยู่กับที่ การตั้งรับกับการเปลี่ยนแปลงควบคู่กับการทำงานเชิงรุกของมูลนิธิพระมหาไถ่ฯ

ปัจจุบันนอกจากโรงเรียนอาชีวะแล้ว มูลนิธิพระมหาไถ่ฯ ยังมีโครงการจัดหางานให้ผู้พิการ การก่อตั้งห้องแล็บเพื่อพัฒนากายอุปกรณ์ต่างๆ สำหรับคนพิการ รวมทั้งให้ความรู้และคำปรึกษาเรื่องสิทธิต่างๆ ของผู้พิการทาง call center และยังร่วมกับมูลนิธิหลวงพ่อเรย์ดำเนินโครงการช่วยเหลือเด็กเร่ร่อน เด็กพิการ เด็กกำพร้า เด็กพิเศษ ฯลฯ อีกด้วย

สำหรับโรงเรียนอาชีวะพระมหาไถ่ หนองคายที่เราไปเยี่ยมนั้น ถึงแม้ว่าจะเพิ่งเริ่มต้นมาไม่นาน แต่ก็มีความพร้อมในการให้ความช่วยเหลือคนพิการในพื้นที่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทยเรียบร้อยแล้ว มีบุคคลากรที่จะให้ความรู้ และเครื่องไม้เครื่องมือการเรียนการสอนอย่างครบครัน แต่การก่อสร้างอาคารเรียนและอาคารที่พักยังคงดำเนินต่อไป ทีมมูลนิธิฯ ยังได้พบกับนักเรียนหลักสูตร computer programming ซึ่งแต่ละคนก็มีเรื่องราวชีวิตที่มาที่ไปแตกต่างกัน แต่ทุกคนก็มีความมุ่งมั่นที่จะสร้างคุณค่าให้กับตนเองและสามารถใช้ชีวิตในสังคมร่วมกับผู้อื่นได้อย่างปกติสุขต่อไป

On September 25, 2014, TISCO Foundation visited Mahatai Vocational School Nongkai to learn about their initiatives and to meet the students.The school enrolls students,15–40 years old, who have physical disabilities, and provide vocational education at free of charge. The most popular track is 'computer programming', which is a 2-year learning course that promises employment. The model of the school stems from the Mahatai Vocational School Pattaya, which has been tremendously successful in placing graduates to the IT industry. Fr. Dr. Mike Picharn, President of the Redemptorist Foundation for People with Disabilities (Pra Mahatai) guarantees that the computer programming graduates are better than those with a bachelor degree in the same area.

The roadmap of the school in Nongkai into a full-blown vocational college that offers government-certified degree programs and a center for people with disabilities with services covering Thailand's northeastern region and Lao PDR, Cambodia and Vietnam. The school is equipped with classrooms, equipment, etc., but the construction of buildings are still on-going. TISCO Foundation also met some students from the computer programming track. We are very impressed with their cheerful personality and strong determination to become a valuable asset to the society.

มอบทุนประกอบอาชีพ นางสายยุทธ โพธิ์พา Start-up Grant Donation – Saiyut Popa

เมื่อวันที่ 2 ตุลาคม 2557 มูลนิธิทิสโก้ได้มอบทุนประกอบอาชีพให้กับ          นางสายยุทธ โพธิ์พา เป็นรถเข็นขนาดใหญ่ และอุปกรณ์ประกอบอาหาร เช่น หม้อ เตาแก๊ส ถาด ทัพพี เป็นต้น รวมทั้งสิ้นเป็นเงิน 14,500 บาท

นางสายยุทธประกอบอาชีพเป็นแม่ค้าขายอาหารอีสานหลายอย่าง เช่น ส้มตำ    ไก่ย่าง ต้มแซ่บ เป็นต้น บางวันอาจจะมีอาหารและขนมอื่นๆ เพิ่มเข้ามาด้วย เช่น กล้วยบวดชี และขนมจีนน้ำยา เป็นต้น ทุกเช้า จะต้องตื่นตั้งแต่ตีสี่เพื่อไปซื้อวัตถุดิบที่ตลาดวัดกลาง แล้วจึงรีบกลับมาเตรียมอาหารสำหรับขายที่บ้าน จนถึงประมาณ 11 โมงจึงได้ออกไปขายในย่านซอยวุฒากาศ 24 จนถึงประมาณสี่โมงทุกวัน

รถเข็นและอุปกรณ์ประกอบอาหารใหม่นี้ จะช่วยให้นางสายยุทธสามารถประกอบอาหารได้เร็วขึ้น มากขึ้น และเคลื่อนย้ายได้อย่างสะดวกรวดเร็วมากขึ้น


On 2 Oct, TISCO Foundation donated a vending trolley and kitchen utensils to Saiyut Popa, value 14,500 Baht. This donation will help her cook food faster.